Terwijl Peter probeert een auto te huren, waarbij hij al 8 x van het kastje naar de muur en terug gestuurd is, begin ik maar vast aan een nieuw bericht vanuit San Carlos de Bariloche.

Bariloche is een stad in het merengebied van Argentinië. In het verleden is hier een Zwitserse architect actief geweest en hebben er veel Zwitsers, Duitsers en noord-Italianen gewoond enzodoende heeft de stad op veel plekken een nogal centraal Europese uitstraling. Bariloche ligt aan Lago Nahuel Huapi en in het gelijknamige nationale park.

We hebben ons hier de afgelopen4 dagen goed vermaakt.

Zondag zijn we voor de verandering maar eens een wandeling gaan maken

. Nadat we ´s morgens eerst van hotel waren gewisseld en een uur in de snijdende wind op een bus hadden staan wachten, konden we tegen de middag dan toch eindelijk aan onze wandeling beginnen. Veel dagwandelingen waren ook hier weer niet mogelijk, jullie raden het al, door de sneeuw. De hele winter (skiseizoen hier) schijnt het nauwelijks te hebben gesneeuwd, maar nu het dan eindelijk lente zou moeten worden...

Maar gelukkig hielden wij het droog die dag en hebben we een hele mooie wandeling kunnen maken vanuit Villa Catedral langs eenmeer en door bossen naar een waterval.

Maandag stond de´sietelagos route´ (7 meren route) op het programma. We huurden een auto en gingen op pad. Vandaag gelukkig weer 4 seizoenen in 1 dag! We werden al bijna bang dat we vanaf Bariloche geen sneeuw meer zouden zien

! De routewas heel afwisselend, langsgrote meren, kleine vennen, door bos en bergen, oversuper slechte onverharde weg overstroomd door beekjes en over geasfalteerde autobaan.

Dinsdag gingen we de uitdaging van de Circuito Chico (het kleine rondje) aan. Het is een ronde van 27 km die ook weer langs allerlei grote en kleinere meren gaat, door bos, langs het Llao Llao hotel en naar het hippiedorpje ColoniaSuiza (Zwitserse kolonie).Vooriemand die alleen gewend is om in het vlakke Nederland te fietsen, waren het behoorlijk pittigeklimmetjes af en toe. Geloof dat ik net zoveel gelopen heb als gefietst. Peter niet, die stampte iedere berg omhoog alsof hijhet iedere dagdoet en wachtte dan heel lief bovenaan de berg totdat ik hijgend als een paard en met een hoofd als een tomaat aan gestrompeld kwam.

En vandaag....was het mooi weer!!! Eindelijk na bijna 4 weken konden we de jassen uit zonder het koud te hebben. We werden opgehaald en naar een kleine ranch gereden, alwaar we met een echte gaucho en 4 anderen een paardrijrit gingen maken door (alweer) een prachtige omgeving. Het was heerlijk relaxt hobbelen op onze paardjes, af en toe in draf. In combinatie met de fietsbillen van gister hebben we nu wel een blauwe kont, maar goed, je moet er wat voor over hebben. Bij terugkomst stond er een tafel vol heerlijk eten op ons te wachten, vlees, vlees, vlees, salade, brood en eeeh...vlees. Hmmm!

Peter is inmiddels terug en de auto is geregeld! Op naar Chiloë!