Na een voorspoedige reis met de bus van Bariloche naar Puerto Montt hebben we daar een auto gehuurd om het eiland Chiloe rond te gaan trekken. Ook de rit naar Chiloe zelf verliep voorspoedig alhoewel ik (Peter) me niet helemaal lekker voelde. Eenmaal aangekomen in Ancud ging het weer beter en na een lekker visje te hebben verorberd in een restaurant gingen we slapen.
De volgende dag bleek het toch allemaal niet zo lekker te gaan. Blijkbaar was het broodje wat ik nog in Puerto Montt gegeten had niet helemaal goed (nee, geen broodje krab) en heb ik noodgedwongen de dag op bed doorgebracht. Zuster Josijn heeft me liefdevol verzorgd die dag en is zelf nog naar het museum geweest. Ook hebben we later die middag toen de misselijkheid weer een klein beetje onder controle was een oud spaans fort bezocht. Het was niet veel, maar voor mij was het weer genoeg voor die dag.
De volgende dag was ik er weer helemaal bovenop en vol goede moed gingen we met de auto op weg. Een van de meest bekende attracties op Chiloe zijn de Jezuieten kerken daar. Deze zijn helemaal van hout en golfplaat en bevatten naast christelijke motieven ook allerlei motieven van het oorspronkelijke geloof van de bevolking. Het resultaat zijn 16 kerkjes met soms 1, 2 of 3 torens, allerlei maffe kleuren van lichtblauw tot paars en stuk voor stuk op de Unesco werelderfgoedlijst.
De route langs de kerken was vanwege het landschap onderweg schitterend en de dag vloog voorbij.
De volgende dag zouden we naar het Nationale Park Chiloe gaan. Helaas zat het weer niet mee, de regen kwam af en toe met bakken tegelijk naar beneden. Desondanks vonden we nog een nagenoeg droog moment om een korte wandeling door het regenwoud te maken. Daarna zijn we naar het niet bepaald imposante einde van de Panamericana gereden (begint in Alaska en eindigt dus op Chiloe). Een heerlijke duik in het indoor zwembad van ons hotel was een passend einde voor deze natte dag en voor ons bezoek aan Chiloe.